Sea Shepherd actieman Erwin Vermeulen is vrijgesproken door een Japanse rechtbank.
Een kort berichtje in de krant, hij is nog niet terug in Nederland, kan dus ook niet verschijnen in populaire praatprogramma’s, maar waar is de aandacht? Waar is de golf aan achtergrondinformatie in de media die vrijwel per ommegaande verschijnt als er een incident te melden valt?
Sea Shepherd is een Amerikaanse internationaal bemande organisatie die het leven in de oceaan bewaakt en beschemt. Tegen vervuiling, walvisjagers, koraalroof, afvaldumping, verwoestende sleepnetten etcetera. Inmiddels door wetten aan banden gelegd maar de mazen daarvan zijn net zo groot als in een visnet en gauw gevonden. Sea Shepherd klaagt dit aan en handelt.Ze gaan de confrontatie aan met hun schepen en vooral met hun missie. De bemanning, waaronder ook vrouwen, schuwen de risico’s van zo’n confrontatie niet en gaan het water op. Om te beschermen, te redden en in leven te houden wat anders gedood zou worden. Als eigentijdse ridders met facebook en twitter als wapen om de wereld getuige te laten zijn. Met moed en met hun emotie als ze voor hun ogen een schitterende walvis op wrede wijze afgeslacht zien worden.
We zagen op televisie het filmpje waarin tientallen dolfijnen door Japanse jagers bijeen worden gedreven en koelbloedig afgemaakt, het zeewater kleurt rood, je hoort de hoge toon van de dieren, hun telepathisch navigatie systeem waar ze ook mensen mee redden. Vermeulen had een van de jagers een duw gegeven, zo weten we. Wat een beheersing! En wat een bewustzijn. Hij zal ongetwijfeld hebben beseft dat agressie en emotie het werk wat hij en zijn collega’s doen meer dan wat ook zou hinderen. En uiteindelijk lost agressie niets op. Een duw, meer niet maar genoeg om hem in te rekenen.
Dat haalde de voorpagina. En er kwam aandacht waardoor wij het filmpje konden zien maar daarna ebde het weg…
Wanneer vinden we iets zodanig de moeite waard dat we het er dagen en dagen over hebben? Als een ‘journalist’ met populistische signatuur in een razend populair televisieprogramma onderuit gaat? Gewoon ontmaskerd, meer is het niet maar men raakt er niet over uitgepraat. Wat zou het goed zijn als men niet uitgepraat zou raken over de achtergronden van de gevangenneming en gelukkig ook weer vrijlating van Vermeulen. En over zijn missie. Daarbij valt de ontmaskerde journalist volledig in het niet. Wat is er voor nodig om daar andere keuzes in te maken? Waar men de aandacht aan schenkt en waar men zich druk over maakt?
Dat is een kwestie van bewustzijn. Een woord slechts. Het klinkt overal, je wordt ermee doodgegooid in cursussen maar wat is het? Men zoekt het door op een kussentje te gaan zitten. Bijvoorbeeld. Steeds meer mensen doen dat tegenwoordig, ter meditatie en dat is een goede trend. Maar het begint pas als je van je kussentje afkomt. Het begint bij terugkeer in de hectiek en realiteit van het Hier& Nu: De yoga, de meditatie, de Boeddha, Jezus, God, Godin, noem het, geef het een Naam, maar Het begint pas als je opstaat. Als je als mens verrijst. Als individu, rijker geworden door contact te maken met je ziel, zittende op je kussen want: Om van je kussen op te kunnen staan, moet je er wel eerst op gaan zitten.
Stel:
Men krijgt bewustzijn wat megastallen en legbatterijen werkelijk inhouden. Letterlijk: duizenden gemaltraiteerde, beschadigde en lijdende dieren. En overdrachtelijk: gewetenloze uitbuiting van dieren door mensen. Als doordringt wat daar eigenlijk gebeurt, is het ónmogelijk om nog deel te nemen aan dat circuit. Dat betekent niet dat je dan maar vegetariër moet worden, het betekent dat je niet meer meedoet aan deze kringloop en dan houdt het vanzelf op. Geen ingewikkelde maatregelen die zo lek zijn als een mandje, geen incompetente staatssecretaris meer nodig: het houdt vanzelf op te bestaan. En de aandacht voor biologische veeteelt zal vanzelf regels genereren die deze cultuur ondersteunen in plaats van tegenwerken. De consument als collectief heeft meer macht dan welke regering ook. Als de mensen zich dat eens bewust zouden zijn…
Stel:
Men gaat zich realiseren hoe dolfijnen het dolfinarium zijn binnengekomen. Ook eerst in een net gevangen, net als de dieren van het filmpje en net niet genoeg met harpoenen bewerkt om te sterven want dan hebben ze er niets meer aan. Nee, ze blijven in leven en mogen hun kunstjes vertonen voor de mensen in het dolfinarium.
“Maar ze vinden het leuk! Echt, dat zie je toch?”
“Nee, ze vinden het niet leuk… Echt. Dat zie je toch? Als je goed kijkt.”
Sea Shepherd neemt de oceanen en al wat daarin leeft in bescherming.
Het conflict met de Japanse jagers en actieman Erwin Vermeulen is een prima Kans om ons, stuurlui aan wal, te laten ontwaken aan onze verantwoordelijk voor de planeet. Om een uiterst krachtig mechanisme in werking te krijgen wat heet: Bewustzijn. Opdat niet de regels maar het geweten van mensen de zaken aanstuurt.
Dankzij Helden & Ridders anno 2012.
